Behoefte aan een integrale versnelde aanpak

Al jaren komen vluchtelingen naar Nederland voor een veilige toekomst. Ze komen uit landen als Syrië, Afghanistan, Irak, Iran, Somalië en Eritrea. Landen die gebukt gaan onder oorlogen, onderdrukkende regimes en schending van mensenrechten tegen burgers.

In 2015 en 2016 was er een grote groei in het aantal vluchtelingen dat asiel aanvroeg in Nederland en is aan 60.000 vluchtelingen een verblijfsvergunning verstrekt. In 2017 ligt de nadruk op gezinsverenigingen. Om vluchtelingen te kunnen opvangen, heeft Nederland allerlei procedures ingericht, waarbinnen vele organisaties actief zijn. Elk vervult een deel in het proces van verkrijgen van een verblijfsvergunning, huisvesting, een baan en inburgering.

Toch heeft op dit moment 75% van de vluchtelingen na drie jaar geen baan en 25% blijvend geen baan.

Voor het verkrijgen van een baan is het van belang dat de vluchtelingen/statushouders de taal voldoende beheersen en de waarden en normen van de Nederlandse samenleving kennen. Voor de vluchtelingen en voor Nederland is het van belang dat het proces zodanig verloopt, dat vluchtelingen zo snel mogelijk kunnen integreren en een baan hebben. Daarmee krijgen ze weer toekomstperspectief en verlenen ze een bijdrage aan de samenleving.

De vooralsnog gehanteerde aanpak waarbij inburgeren en werken na elkaar verlopen, blijkt vertragend te werken. Ook de aanpak van de betrokken partners in de cirkel van integratie en werk, die elk vanuit hun eigen gezichtspunt werken, leidt tot versnippering en vertraging en daarom kwalitatief niet tot het gewenste resultaat. Een groot deel van de statushouders slaagt niet voor het inburgeringsexamen, wat de kans op een baan verkleint, met als gevolg verveling en zelfs onwenselijke situaties als geweld. Er is dus behoefte aan een integrale aanpak, waarbij inburgering en werken parallel lopen en de activiteiten van de betrokken organisaties goed op elkaar worden afgestemd.